Langsung ke konten utama

TERUNTUK TUHAN

 π™°πš”πšž πšπš’ πšœπš’πš—πš’. πš‚πšžπš“πšžπš πš–πšŽπš—πšžπš—πšπšžπš” πš–πšŽπš›πšŠπšœπšŠ πš•πšŽπš–πšŠπš‘ 'πšπšŠπš” πš‹πšŽπš›πšπšŠπš’πšŠ. π™·πšŠπš–πš™πš’πš› πšœπšŠπš“πšŠ πš–πšŽπš—πš’πšŽπš›πšŠπš‘ πšπšŠπš— πš”πšŠπš—πšπšŠπšœ. π™ΌπšŽπš›πšŠπšœπšŠ πš‹πšŠπš‘πš πšŠ πš‘πš’πšπšžπš™ πš’πš—πš’ πšπš’πšπšŠπš” 𝚊𝚍𝚊 πš‹πšŠπš‘πšŠπšπš’πšŠ πšπšŠπš— πš”πšŽπš’πš—πšπšŠπš‘πšŠπš—. πš‚πšŽπš•πšŠπš•πšž πš–πšŽπš—πšŠπš—πšπš’πšœ. π™°πš’πš› πš–πšŠπšπšŠ πš‹πšŽπš›πš’πšŠπš” πšπšŽπš›πš’πšœπšŠπš”-πš’πšœπšŠπš” πš”πšŠπš›πšŽπš—πšŠ πšŒπš’πš—πšπšŠ πš’πšŠπš—πš πš–πšŽπš—πš’πšŠπš”πš’πšπš’. π™ΊπšŽπšŒπšŽπš πšŠ πš”πšŠπš›πšŽπš—πšŠ πš“πšŠπš—πš“πš’ πš’πšŠπš—πš πšπšŽπš›πš”πš‘πš’πšŠπš—πšŠπšπš’. 



πšƒπšžπš‘πšŠπš—, πšŠπš”πšž πšπš’ πšœπš’πš—πš’. π™³πšŽπš—πšπšŠπš— πš›πšŠπšœπšŠ πš‘πš˜πš›πš–πšŠπš πš“πšžπšπšŠ πš›πšŠπšœπšŠ πš–πšŠπš•πšž. π™ΌπšŠπš•πšž πš”πšŠπš›πšŽπš—πšŠ πšŠπš”πšž πš’πšŠπš—πš πšπš’πšπšŠπš” πšπšŠπš‘πšž πš‹πšŽπš›πšπšŽπš›πš’πš–πšŠπš”πšŠπšœπš’πš‘. 

π™Ίπšžπš”πšŠπšπšŠπš”πšŠπš— πš‹πšŠπš‘πš πšŠ π™΄πš—πšπš”πšŠπšž πšπš’πšπšŠπš” πšŠπšπš’πš• πšπšŠπšπš”πšŠπš•πšŠ πšŠπš”πšž πšπšŽπš›πš™πšžπš›πšžπš” πšπšŠπš— πš–πšŽπš›πšŠπšœπšŠ πšπš’πš›πš’πš”πšž πš‘πšŽπš‹πšŠπš πšπšŠπšπš”πšŠπš•πšŠ πšŠπš”πšž πš–πšŽπš—πšŠπš—πš.

π™ΏπšŠπš—πšπšŠπšœπš”πšŠπš‘ πšŠπš”πšž πšπšŠπšπšŠπš—πš? π™°πš”πšž πš’πšŠπš—πš πšπšŽπš›πš•πšŠπš•πšž πšŽπšπš˜πš’πšœ πšπšŠπš— πšŠπš—πšπš”πšžπš‘ πšπšŽπš›πš‘πšŠπšπšŠπš™ πšœπšŽπš–πšŽπšœπšπšŠπš”πšž. 


π™°πš”πšž πš’πšŠπš—πš πš–πšŽπš–πšŠπš—πšπšŠπš—πš πšŒπš’πš™πšπšŠπšŠπš—-π™Όπšž πšœπšŽπš‹πšŽπš•πšŠπš‘ πš–πšŠπšπšŠ. π™°πš”πšž πš’πšŠπš—πš πšπš’πšπšŠπš” πš–πšŠπšž πš‹πšŽπš›πšœπš’πšžπš”πšžπš› πšπšŠπš— πš–πšŽπš•πšžπš™πšŠπš”πšŠπš—-π™Όπšž. 

π™·πš’πšπšžπš™πš”πšž πš’πš—πš’ πšπšŠπš” πšπšŽπš›πšŠπš›πšŠπš‘ πšπšŠπš–πš™πšŠ-π™Όπšž. 


πšƒπšžπš‘πšŠπš—... π™±πš˜πš•πšŽπš‘ πšπš’πšπšŠπš” πšŠπš”πšž πš–πšŽπš–πš’πš—πšπšŠ πš–πšŠπšŠπš πš”πšŽπš–πš‹πšŠπš•πš’? π™΄πš—πšπšŠπš‘ πšŠπš”πšž πšπš’πšπšŠπš” πšπšŠπš‘πšž πš’πš—πš’ πš™πšŽπš›πš–πš’πš—πšπšŠπšŠπš— πš–πšŠπšŠπš πš’πšŠπš—πš πš”πšŽπš‹πšŽπš›πšŠπš™πšŠ πš”πšŠπš•πš’. π™Όπšžπš—πšπš”πš’πš— πš•πšŽπš‹πš’πš‘ πšπšŠπš›πš’ πšœπšŽπš›πš’πš‹πšž πš”πšŠπš•πš’. π™ΌπšŠπšŠπšπš”πšŠπš— πšŠπš”πšž πš’πšŠπš—πš πš”πšŽπš›πšŠπš™ πš–πšŽπš—πšπšžπš•πšŠπš—πšπš’ πš™πšŽπš›πš‹πšžπšŠπšπšŠπš— πš’πšŠπš—πš πšπš’πšπšŠπš” πš‹πšŠπš’πš”. πšƒπšžπš‘πšŠπš—, πšŠπš”πšž πš›πšŠπš™πšžπš‘ πšπš’ πšœπš’πš—πš’. 

πšπšŠπš™πšžπš‘ πš”πšŠπš›πšŽπš—πšŠ πšπšžπš—πš’πšŠ πš’πšŠπš—πš πšπšŽπš›πš•πšŠπš•πšž πš”πšŽπš“πšŠπš–. π™³πšžπš”πšŠ πš’πšŠπš—πš πš–πšŽπš›πš˜πš—πšπš›πš˜πš—πšπš’ πš‘πš’πšπšžπš™πš”πšž. π™ΊπšŠπšπšŠπš—πš πšŠπš”πšž πšπšŽπš›πš•πšŽπš—πšŠ. 

π™°πš”πšž πš’πšŠπš—πš πšπšŽπš›πš•πšŠπš•πšž πšπšŽπš›πš˜πš‹πšœπšŽπšœπš’ πšπšŽπš—πšπšŠπš— πš”πšŽπš’πš—πšπšŠπš‘πšŠπš— πšπšžπš—πš’πšŠπš πš’ . π™±πšŽπš›πš‹πšžπšŠπš πšπšŠπš— πš‹πšŽπš›πšπš’πš—πšπšŠπš” πšπšŠπš—πš™πšŠ πš”πšŠπšœπš’πš‘.

πšƒπšžπš‘πšŠπš— πš™πšŽπš•πšž πš” πš•πšŠπš‘ πšŠπš”πšž πšπšŠπš•πšŠπš– πšŠπš—πšžπšπšŽπš›πšŠπš‘. 

π™Ίπš’πš›πšŠπš—πš’πšŠ πš‹πšžπšŠπš πš•πšŠπš‘ πšŠπš”πšž πš–πšŽπš—πšπšŽπš›πšπš’ πšŠπš›πšπš’ πšœπš’πšžπš”πšžπš›. πšƒπšžπš‘πšŠπš—, πšœπšŽπš–πš˜πšπšŠ πš‘πšŠπšπš’πš”πšž πš•πšŽπš”πšŠπšœ πš™πšžπš•πš’πš‘. 

πšƒπšŽπš›πš’πš–πšŠπš”πšŠπšœπš’πš‘ πšžπš—πšπšžπš” πšœπšŽπš–πšžπšŠ πšŒπš’πš—πšπšŠ-π™Όπšž.

Komentar

Posting Komentar

Postingan populer dari blog ini

π—žπ—”π— π—œ "π—”π—‘π—”π—ž π—‘π—˜π—šπ—˜π—₯π—œ"

_______________________ Kami anak-anak Negeri; terlahir dengan penuh ambisi, dididik oleh kejamnya kompetisi, kalah berjuang; mati. Kami anak-anak Negeri; mempunyai cita-cita yang tinggi, meski keadaan membatasi, mimpi-mimpi tak akan pernah pasi. Kami anak-anak Negeri; bergelut dengan bermacam profesi, bersaing demi urusan ekonomi, panas terik, kedinginan, kami tak peduli. Kami anak-anak Negeri; tak apa makan sehari sekali, terpenting perut terisi, pastinya dari hasil keringat sendiri. Kami anak-anak Negeri; banting tulang mengais rezeki, tak seperti para tikus yang berdasi, dengan mudah mencuri, lalu haha-hihi. —

PERNAH MENUNGGU

Bolehkah aku mengingat kembali  Menceritakannya ? Ku rasa boleh Aku pernah menunggunya Menunggu dia yang pernah ku kenal Dia tak pernah memberi janji Kami tak pernah mengobrol langsung Aku pikir aku yang paling dekat Aku pikir aku istimewa baginya Aku pikir perjuangannya untuk ku Aku pikir dia akan datang untuk ku Ternyata ,aku salah! Aku pikir ,aku salah Salah berpikir dan menaruh perasaan Ternyata selama ini .. Selama aku menantinya Selama itu juga dia berjuang menjemput yang lain Sakit ? TIDAK Ada rasa aneh yang tak bisa dijelaskan Bukan sakit hati  Entahlah rasanya aku seperti  "Yasudah lah mungkin bukan dia imamku" Inilah hikmah dibalik "Berharaplah pada Allah" "Husnudzan pada Allah" "Ikhlas karena Allah" Sungguh ,jika segala kehidupan dan urusan kamu pasrahkan pada Allah Hatimu tarasa sangat lapang dan mudah ikhlas Beban pikiran mu akan jauh lebih ringan

AKSARA TANPA MAKNA

"Aku hanya aksara  tanpa makna... Biarkan goresan penaku, Mengisi lembar kosong jiwamu Torehkan warna di palung hatimu.. Sewarna pelangi di musim semi, Semerdu nyanyian syurgawi.. Dan bila saatnya ku kembali pulang, Biarkan kenangan itu tetap tersimpan rapi Dalam relung hati.. Ijinkan ku goreskan aksara  tanpa makna Sekali saja....."