Langsung ke konten utama

TENTANG PERPISAHAN

 π™³πš’ πšœπš’πš—πš’, πšŠπš”πšž πšœπšŠπš–πšŠ πšœπšŽπš”πšŠπš•πš’ πšπš’πšπšŠπš” πš™πšŽπš›πš—πšŠπš‘ πš–πšŽπš—πšπš‘πšŠπš›πšŠπš™πš”πšŠπš—πš–πšž. πš‚πšŽπšπš’πš‘ πš’πš—πš’ πš‘πšŠπš–πš™πš’πš› πšπš’πšπšŠπš” πš‹πšŽπš›πšžπš“πšžπš—πš πšžπšœπšŠπš’ πš”πšŠπšž πšπšŠπš— πšŠπš”πšž πšœπšŠπš•πš’πš—πš πš–πšŽπš•πšŽπš™πšŠπšœ. π™³πš’ πš™πšŽπšπšŠ πš‹πšŠπšπš’πšŠπš— πš–πšŠπš—πšŠ πšŠπš”πšž πšŠπš”πšŠπš— πš–πšŽπš—πšŒπšŠπš›πš’πš–πšž πšπšŽπš—πšπšŠπš— πš–πšžπšπšŠπš‘ πš•πšŠπšπš’? π™ΏπšŠπšπšŠ πš πšŠπš”πšπšž πš’πšŠπš—πš πš‹πšŽπš›πšπšŽπš›πšŠπš”, πšŠπš”πšž πš‹πšŽπš›πš‘πšŠπš›πšŠπš™ πš”πšŠπšž πš”πšŽπš–πš‹πšŠπš•πš’ πšœπšŽπš“πšŽπš—πšŠπš” πš–πšŽπš–πšŽπš•πšžπš” πš™πšŽπš•πš’πš”πš”πšž. 


π™Ήπšžπš“πšžπš› πšœπšŠπš“πšŠ. π™·πšŠπšπš’ πš’πš—πš’ 'πšπšŠπš” πš™πšŽπš›πš—πšŠπš‘ πšœπš’πšŠπš™ πšžπš—πšπšžπš” πš–πšŽπš›πš’πš—πšπšž. π™·πšŠπš—πš’πšŠ πšœπšŠπš“πšŠ πš πšŠπš”πšπšž πš’πš—πš’ πš–πšŽπš—πšπšπšŽπš‹πšž πš‹πšŽπš›πš’ πšœπš’πšŠπš›πšŠπš πšžπš—πšπšžπš” πšπš’πš—πšπšπšŠπš•πš”πšŠπš—πš–πšž. 

π™ΌπšŽπš›πšŽπš”πšŠ πš‹πš’πš•πšŠπš—πš, πšœπšŽπšπš’πšŠπš™ 𝚊𝚍𝚊 πš™πšŽπš›πšπšŽπš–πšžπšŠπš— πšŠπš”πšŠπš— 𝚊𝚍𝚊 πš™πšŽπš›πš™πš’πšœπšŠπš‘πšŠπš—. 


π™Έπš—πšπš’πš— πš›πšŠπšœπšŠπš—πš’πšŠ πš”πšžπšπš’πšŠπšπšŠπš”πšŠπš— πš‘πšŠπš›πš’-πš‘πšŠπš›πš’ πš’πš—πš’. πšƒπšŠπš—πš™πšŠ πšπšŠπš πšŠπš–πšž, πšŒπšŠπš—πšπšŠπš–πšž, πšœπšžπšŠπš›πšŠπš–πšž πš‘πšŽπš—πš’πš—πš πš’πš—πš’ πš–πšŽπš—πš’πšŠπš™πšŠ, πšœπšŠπš’πšŠπš—πš. 


π™³πš’ πš“πšŠπš›πšžπš– πš–πšŠπš—πšŠ πšŠπš”πšž πšŠπš”πšŠπš— πš‹πšŽπš›πšπšŽπš–πšž πšπšŽπš—πšπšŠπš—πš–πšž πš™πšŠπšπšŠ πš“πšŠπš– πš’πšŠπš—πš πš‹πšŽπš›πšπšŽπš›πšŠπš” πšœπšŽπš•πšŠπš•πšž? 


π˜½π™€π™π™‹π™„π™Žπ˜Όπ™ƒ. 

8 π™·πš„πšπš„π™΅ πšˆπ™°π™½π™Ά π™Ώπš„π™½πšˆπ™° π™±π™°π™½πšˆπ™°π™Ί π™Ίπ™΄πš‚π™΄π™³π™Έπ™·π™°π™½. π™°πš’πš› πš–πšŠπšπšŠ πš’πš—πš’ πš•πšŠπš“πšž πš‹πšŽπš›πšπšŽπš›πšŠπš”.

π™·πšŠπš–πš‹πšŠπš› πšπšŽπš›πšŠπšœπšŠ. 


π™΄πš—πšπšŠπš‘ πšπšŽπš—πšπšπšŠπš–πšŠπš— πšœπš’πšŠπš™πšŠ πš’πšŠπš—πš πšŠπš”πšŠπš— πš–πšŽπš—πšπš‘πšŠπš—πšπšŠπšπš”πšŠπš—πš”πšž. π™ΊπšŠπšπšŠπš—πš πš”πšŠπš•πšŠ πšŠπš”πšž πš’πš—πšπš’πš— πš–πšŽπš—πš’πšŠπš•πšŠπš‘πš”πšŠπš— πš”πšŽπšŠπšπšŠπšŠπš—. π™ΌπšŽπš—πšπšŠπš™πšŠ πš‘πšŠπš›πšžπšœ πš‹πšŽπš›πšπšŽπš–πšž πš“πš’πš”πšŠ πš‘πšŠπš›πšžπšœ πš™πšŽπš›πšπš’ πš•πšŠπšπš’? π™°πš™πšŠπš”πšŠπš‘ πš–πšŽπš›πšŽπš”πšŠ πšπš’πšπšŠπš” πš™πšŠπš‘πšŠπš– πš‹πšŠπšπšŠπš’πš–πšŠπš—πšŠ πš›πšŽπš–πšžπš”πš—πš’πšŠ πš‘πšŠπšπš’ πš’πš—πš’? 


π™Ήπš’πš”πšŠ πšœπšŠπš“πšŠ πšŠπš”πšž πš–πšŠπš–πš™πšž πš–πšŽπš—πš“πšŽπš–πš™πšžπšπš–πšž πš™πšžπš•πšŠπš—πš, πšŠπš”πšŠπš— πš”πšžπš‹πšŽπš›πš’ πš”πšžπš—πšŒπš’ πš™πšŠπšπšŠ πš™πš’πš—πšπšžπš”πšž πšœπšŽπš•πšŠπš•πšž πšŠπšπšŠπš› πš”πšŠπšž 'πšπšŠπš” πš™πšŽπš›πšπš’ πš•πšŠπšπš’. 


π™²πšŽπš›πš’πšπšŠ πš’πš—πš’ πš‹πšŠπš›πšž πšœπšŠπš“πšŠ πšπš’πš–πšžπš•πšŠπš’. π™±πšŠπš‘πšŠπšπš’πšŠπš”πšž πš‹πšŠπš›πšž πš™πšŠπšπšŠ πš‹πšŠπš‹ πš™πšŽπš›πš”πšŽπš—πšŠπš•πšŠπš— πš’πšŠπš—πš πš™πšŽπš—πšžπš‘ πš‹πšŠπš‘πšŠπšπš’πšŠ. πšƒπšŽπš›πš—πš’πšŠπšπšŠ πšœπšŽπš–πšŽπš—πšπšŠπš›πšŠ. 


πš‚πšŠπš’πšŠπš—πš, πšŠπš”πšžπš™πšžπš— 'πšπšŠπš” πš–πšŽπš—πšπš”πšŽπš‘πšŽπš—πšπšŠπš”πš’ πš™πšŽπš›πš™πš’πšœπšŠπš‘πšŠπš— πš’πš—πš’. π™΄πš—πšπšŠπš‘ πšŠπš”πšž πš’πšŠπš—πš πšπšŽπš›πš•πšŠπš•πšž πšŽπšπš˜πš’πšœ πšžπš—πšπšžπš” πšŒπš˜πš‹πšŠ πš–πšŽπš•πšžπš™πšŠπš”πšŠπš—πš–πšž, 𝚊𝚝𝚊𝚞 πš”πšŠπšž πš’πšŠπš—πš πšπšŽπš›πš•πšŠπš•πšž πšŠπšŒπšžπš‘ πšžπš—πšπšžπš” πš–πšŽπš—πš’πš—πšπšπšŠπš•πš”πšŠπš—πš”πšž. 


πš‚πšŠπš’πšŠπš—πš, πšπš’ πšœπš’πš—πš’ πšŠπš”πšž πš–πšŽπš›πš’πš—πšπšžπš”πšŠπš—πš–πšž πš–πšŽπšœπš”πš’ πš›πšŽπš–πš‹πšžπš•πšŠπš— πš‹πšŽπš›πšπšŠπš—πšπš’ πš–πšŽπš—πšπšŠπš›πš’, πšŠπšπšŠπšžπš™πšžπš— πšœπšŽπš—πš“πšŠ πš‹πšŽπš›πšπšŠπš—πšπš’ πš‹πš’πš—πšπšŠπš—πš.

Komentar

Postingan populer dari blog ini

π—žπ—”π— π—œ "π—”π—‘π—”π—ž π—‘π—˜π—šπ—˜π—₯π—œ"

_______________________ Kami anak-anak Negeri; terlahir dengan penuh ambisi, dididik oleh kejamnya kompetisi, kalah berjuang; mati. Kami anak-anak Negeri; mempunyai cita-cita yang tinggi, meski keadaan membatasi, mimpi-mimpi tak akan pernah pasi. Kami anak-anak Negeri; bergelut dengan bermacam profesi, bersaing demi urusan ekonomi, panas terik, kedinginan, kami tak peduli. Kami anak-anak Negeri; tak apa makan sehari sekali, terpenting perut terisi, pastinya dari hasil keringat sendiri. Kami anak-anak Negeri; banting tulang mengais rezeki, tak seperti para tikus yang berdasi, dengan mudah mencuri, lalu haha-hihi. —

PERNAH MENUNGGU

Bolehkah aku mengingat kembali  Menceritakannya ? Ku rasa boleh Aku pernah menunggunya Menunggu dia yang pernah ku kenal Dia tak pernah memberi janji Kami tak pernah mengobrol langsung Aku pikir aku yang paling dekat Aku pikir aku istimewa baginya Aku pikir perjuangannya untuk ku Aku pikir dia akan datang untuk ku Ternyata ,aku salah! Aku pikir ,aku salah Salah berpikir dan menaruh perasaan Ternyata selama ini .. Selama aku menantinya Selama itu juga dia berjuang menjemput yang lain Sakit ? TIDAK Ada rasa aneh yang tak bisa dijelaskan Bukan sakit hati  Entahlah rasanya aku seperti  "Yasudah lah mungkin bukan dia imamku" Inilah hikmah dibalik "Berharaplah pada Allah" "Husnudzan pada Allah" "Ikhlas karena Allah" Sungguh ,jika segala kehidupan dan urusan kamu pasrahkan pada Allah Hatimu tarasa sangat lapang dan mudah ikhlas Beban pikiran mu akan jauh lebih ringan

Apresiasi Dirimu

Here's to the ones who write. Apresiasi dirimu yang sudah berani menulis, a pa pun itu. Tulis apa saja yang kamu mau, batasan hanya ada dalam kepalamu. Beranilah berdiri, mengutarakan opini. Berbesarlah hati, terimalah masukan saat ada yang tidak sepaham, beri tanggapan jika diperlukan. Susun argumenmu dengan cermat dan teliti saat membalas opini yang berbeda dengan pandangan pribadi. Objekmu adalah tulisan. Jangan sampai keluar jalan dan menyerang dengan gelagapan. Mengedukasi bukan tugas golongan sana atau sini. Manusia akan terus belajar setiap hari. Yang harus disadari, edukasi akan berjalan efektif ketika semua bagian saling menopang. Tidak mungkin seorang yang belum mengenal kata kamu suruh menjelaskan tentang arti kehidupan. Tidak mungkin seseorang yang belum mengerti tambah kurang kali bagi kamu suruh menjelaskan deret Fibonacci. Untuk segala sesuatu ada prosesnya. Lucu jika ada guru SMA yang menertawai guru TK, menganggap kerjaannya hanya mainan belaka. Mungkin mereka lupa...